Januari 2012 werd Mateo gebracht bij ons thuis vanuit Cuenca, dodingsstation Spanje, en zou bij ons in de opvang komen..
Ik haalde hem uit de auto en was direct verkocht.. Hij zag er zo apart uit!
Het bleek dat we beiden de klik direct hadden, want vanaf het begin volgde hij me al en luisterde, zover als hij dat deed, alleen naar mij.
Op zijn hoofdje zaten wonden, in zijn hals zat een diepe wond en zijn pootjes waren helemaal rauw en ook onder zijn voetkussens.. De volgende dag dus naar de DA en bleek ook nog al zijn lymfeklieren opgezet te zijn.. De wonden op zijn hoofd en zijn hals bleken van een hond te zijn die hem had aangevallen in het hok in het asiel.
In ieder geval werden zijn pootjes ingepakt, kreeg antibiotica, prednison en afwachten maar!
De DA keek hem verder ook natuurlijk helemaal na en wij vonden zijn oogjes zo apart, half blauw..Dat bleek dus lidtekenweefsel te zijn van een klap op zijn hoofd! Hij had ook een schedelbreuk gehad!Verder bleek het dat zijn kaak eens verbrijzeld was geweest, stond ook heel scheef! En hij had een bobbel op zijn zijkant van zijn lichaam, dat bleek een darmhernia, veroorzaakt door schoppen, tevens gebroken ribben die ook niet meer goed aan elkaar geheeld waren!
Hoe kon hij nou zo lief zijn, zo vol vertrouwen,zo stoïcijns, zo dapper zijn, als hij de mens heeft leren kennen die zo slecht voor hem waren geweest…. Tot op de dag van vandaag hebben we dit nooit begrepen..
Het was in ieder geval wel duidelijk dat hij niet meer wegging, hij bleef bij ons!
Na lang dokteren was hij weer redelijk goed.. De wonden waren dicht, de pootjes waren weer goed, maar zo af en toe ging zijn buik rommelen en werd hij heel misselijk..Dan wilde hij naar buiten, at wat gras en dan ging het weer. Voor dit, heeft hij altijd af en toe prednison gekregen en is dit probleem ook verdwenen!
In 2016 begon het hele erge hoesten en heeft de DA hem nagekeken, zijn er foto’s gemaakt en bleek dat hij een trachea collaps had.. Dit komt vaak voor bij bulldogjes.. Dit is dus een vernauwde luchtpijp.. Als ze jong zijn, wordt er een stend geplaatst , maar dat kon bij hem niet, want hij had ook nog een hartruis..
Maar wat ook nog eens naar voren kwam op de foto….Hij had 2 kogels in zijn lijf zitten!! 1 dus ook nog vlak tegen de luchtpijp aan!
Doordat hij niet geopereerd kon worden, waren zijn levenskansen niet zo lang meer…Hij zou op een gegeven moment zo benauwd kunnen worden, dat hij zou stikken..
We hebben het al die jaren in de gaten gehouden, soms codeine gegeven en regelmatig een hoestdrank.. Je hield je adem wel eens in, maar als hij uitgehoest was ging hij weer vrolijk met een speeltje verder of er niets aan de hand was! Dat was dus het stoicijnse wat hij in zich had.. Hij maakte zich nergens druk om, hij bleef rustig doorgaan, hoe dan ook!
Verleden jaar werd hij steeds meer bezeten van eten, ging veel drinken, ging in huis plassen en bleek hij dus Cushing te hebben. Op het laatst plaste hij wel 30x op een dag in huis, maar dat maakte me niets uit.. Meneertje Mateo kon het nooit fout bij me doen.
Hij was ondertussen al 17 jaar en ook volledig doof, ging ook zijn poepjes in huis doen, had een plekje onder zijn oog, was als wratje begon, maar nu zo groot als een 2 euro munt en het lag altijd open, het bleek dus een tumor te zijn.. Ik kon het schoonmaken, insmeren, hij gaf geen kik en vond het allemaal goed..
Maar het was nu wel goed zo.. Hij zou nooit opgeven, zou altijd vrolijk blijven, al zou hij kruipend achter me aan moeten, dan zou hij dat nog doen..
Meneertje Mateo, ik wil je bedanken voor de liefde die je me hebt gegeven, je was mijn schaduw, ik ben vaak zat bijna over je gevallen, omdat je dan weer achter me zat..
Maar wat was je een geweldig dier.. Een once in a life time hondje…Dit ga ik nooit meer krijgen, maar dat hoeft ook niet, daardoor blijf jij mijn Mateo.
Ik heb zo’n bewondering voor je, dat je nog zo lief naar mensen bent gebleven en ook naar honden trouwens.. Ook katten vond je geweldig..Ik denk dat je ieder dier had geaccepteerd…
Het ga je goed daarboven..Doe de groeten aan alle anderen.. en misschien zien we elkaar eens weer!
